logo
Zapisy do szkoły

Terapia TOMATISA to stymulacja  audio-psycho-lingwistyczna, która polega na kształtowaniu i trenowaniu uwagi słuchowej, czyli świadomego odbierania bodźców dźwiękowych. Wzmacnianie umiejętności aktywnego słuchania przyczynia się do poprawy funkcjonowania w wielu sferach: motorycznej, językowej, komunikacyjnej, wyobrażeniowej oraz emocjonalno-społecznej. 

Osoba w trakcie terapii korzysta ze specjalnych słuchawek, które dostarczają dźwięki zarówno drogą powietrzną, jak i drogą przewodnictwa kostnego. W terapii wykorzystywane są utwory W. A. Mozarta, Chorały Gregoriańskie i nagrany, odpowiednio przefiltrowany, głos matki.

I Etap – diagnoza

Jest to badanie uwagi słuchowej za pomocą, specjalnie skalibrowanego pod metodę TOMATISA, audiometru. Polega na wykonaniu przez wykwalifikowanego terapeutę czterech rodzajów testów: badania przewodnictwa powietrznego, przewodnictwa kostnego, dyskryminacji wysokości dźwięków i lateralizacji słuchowej.

II Etap – terapia/trening

Faza pasywna

W fazie tej stosuje się odpowiednio dobraną i przefiltrowaną muzykę W. A. Mozarta i Chorały Gregoriańskie oraz wysoko przefiltrowany głos matki. Jedna sesja terapeutyczna trwa zwykle 1,5 godziny. Dobór sekwencji poszczególnych rodzajów muzyki (dobór odpowiedniego programu) oraz sposób ich filtracji jest uzależniony od problemów dziecka.

Faza aktywna

Polega na mówieniu, czytaniu lub śpiewaniu do mikrofonu i słuchaniu własnego głosu w słuchawkach powietrzno-kostnych.

Kiedy wyraźnie zaburzona jest komunikacja pomiędzy uchem a mózgiem, nasza zdolność do interakcji ze światem zewnętrznym ulega pogorszeniu – zostaje poważnie zaburzona relacja między słuchaniem a komunikowaniem się. W rezultacie mamy do czynienia z utratą pewności siebie, wiary we własne możliwości, co z kolei tylko potęguje problemy z komunikacją i procesem uczenia się.

Terapia w szczególności przeznaczona jest dla dzieci i młodzieży mających:

  • zaburzenia językowe (np. jąkanie, zaburzenia artykulacji),
  • problemy szkolne, w tym: dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia,
  • zaburzenia koordynacji ruchowej – motoryki dużej i małej,
  • mózgowe porażenie dziecięce,
  • ADHD i ADD,
  • nadpobudliwość psychoruchowa
  • autyzm i zespół Aspergera,
  • zespół Downa i inne zespoły genetyczne,
  • zaburzenia głosu, spowodowane jego nieprawidłowym używaniem,
  • stres, depresję,
  • opóźniony rozwój mowy,
  • problem ze skupieniem uwagi, z koncentracją,
  • trudności w przyswajaniu języków obcych,
  • niską samooceną, niskim poczuciem wartości.

Bardzo często terapię TOMATISA wykorzystuje się także w celu poprawy samopoczucia, relaksu i odprężenia. 

Zasadniczych przeciwwskazań nie ma. Natomiast należy zachować dużą ostrożność u pacjentów z padaczką. W przypadku tej choroby, w mózgu istnieją nieprawidłowe ogniska pobudzenia elektrycznego i w trakcie sesji może wystąpić napad padaczkowy. Metoda TOMATISA odradzana jest w przypadku poważnych chorób psychicznych (wszystkich poza depresją). Przeciwwskazaniem do podjęcia terapii słuchowej jest wysiękowe zapalenie uszu (płyn w uchu).

Terapia metodą TOMATISA jest łagodna i bezpieczna. Nie ma możliwości zaszkodzenia komukolwiek. Trening wpłynie pozytywnie na pacjenta, przynosząc efekty w różnym stopniu. Zmiany mogą być ogromne bądź zauważalne w mniejszym stopniu, jednak zawsze na korzyść pacjenta. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji człowieka.

Dlaczego w czasie trwania terapii może pogorszyć się zachowanie dziecka?

W trakcie trwania treningu, możemy obserwować paradoksalne pogorszenie stanu pacjenta, np. nadpobudliwość czy hałaśliwość. Mimo że taka zmiana może budzić niepokój, najczęściej świadczy ona o pozytywnym wpływie metody i jej działaniu. Ten efekt można porównać do „otwierania się uszu” – pacjent zaczyna słyszeć rzeczy, na które wcześniej nie zwracał uwagi. Stąd rozkojarzenie czy też pobudzenie przez bodźce z otoczenia. Niepokój i nadpobudliwość ustępują spontanicznie po przyzwyczajeniu się do nowego sposobu słuchania.

W takiej sytuacji trening przeprowadza się neutralnym programem, który jest bardzo bezpieczny i nie może w żaden sposób zaszkodzić małemu pacjentowi, a jedynie pomóc. Dla takiego dziecka terapia ta może mieć przełomowe efekty w rozwoju mowy. Jeśli pacjent zacznie nawiązywać kontakt z otoczeniem, wówczas można przeprowadzić badanie, by jeszcze lepiej ukierunkować terapię.

  1. Decydując się na trening uwagi słuchowej trzeba skończyć minimum podstawowe 3 etapy terapii (zazwyczaj jest to 11 dni +12 dni +6 dni). Długość terapii jest uzależniona od wyniku diagnozy uwagi słuchowej, zauważanych efektów terapii (po badaniu kontrolnym), wywiadu z rodzicem.
  2. Nie należy przerywać terapii, ponieważ tylko odbycie wszystkich etapów gwarantuje jej powodzenie. Ilość etapów zależy od tego z jakim problemem zmaga się pacjent. W dużej mierze jest też uzależniona od tego jak pacjent zareaguje na terapię, jak szybko pojawią się efekty. O tym czy należy zakończyć terapię decyduje terapeuta biorąc pod uwagę testy kontrolne oraz po rozmowie z pacjentem i rodzicami. Etap ostatni jest etapem zamykającym, wyprowadzającym pacjenta z materiałów dźwiękowych wysokofiltrowanych. Nie jest zalecane przerwanie terapii bez przeprowadzenia ostatniej fazy wyjściowej zamykającej terapię.
  3. W terapii często niezbędne jest nagranie głosu matki uczestnika. Dlatego bardzo ważna jest ścisła współpraca terapeuty z rodzicami.
  4. Każda sesja trwa nie dłużej niż 90 minut. 
  5. Zajęcia prowadzone są indywidualnie lub w małych grupach.
  6. Podczas trwania terapii uczestnik może wykonywać prace plastyczne (malować, rysować, wycinać, lepić, itp), wykonywać robótki ręczne (szyć, haftować, robić na drutach, szydełkować), grać w gry planszowe, układać klocki, puzzle. Dziecko w czasie sesji terapeutycznej może także spać.
  7. Zabronione jest natomiast czytanie i pisanie, oglądanie telewizji, korzystanie z komputera, telefonu komórkowego oraz spożywanie posiłków.
  8. Rodzic informuje terapeutę o równocześnie prowadzonych innych zajęciach edukacyjno-terapeutycznych.
  9. Rodzic zobowiązany jest do przekazywania na bieżąco uwag, spostrzeżeń na temat zachowania i funkcjonowania dziecka podczas udziału w treningu uwagi słuchowej w celu dobrania jak najlepszych ustawień terapii i uzyskania jak najlepszego efektu terapeutycznego.
  10. Rodzic towarzyszy dziecku podczas sesji treningowych w przypadku, gdy zachowanie dziecka utrudnia bądź uniemożliwia jemu lub innym uczestnikom terapii udział w treningu.

Efekty terapii z wykorzystaniem treningu słuchowego TOMATISA są zauważalne zarówno przez rodziców, jak i terapeutów. Jest to szczególnie widoczne u dzieci, u których następuje znaczna poprawa ich dotychczasowego funkcjonowania w obrębie różnych sfer. Wyraźnie lepsza jest uwaga słuchowa, a tym samym umiejętności związane z czytaniem, przetwarzaniem wzrokowym, skupieniem uwagi, koncentracją, a co za tym idzie wyraźnie poprawia się zdolność przyswajania wiedzy i jej zapamiętywania.

Poprawie ulegają zdolności komunikacyjne, jakość wypowiedzi, zrozumienie czytanych tekstów czy pamięć. Zaobserwowano także obniżenie poziomu frustracji dzieci, wyciszenie, wzrost poczucia bezpieczeństwa. Korzystne zmiany obserwuje się także w zakresie wzrostu współczynnika IQ. 

Trening TOMATISA jest rekomendowany także dla dorosłych. Może to być doskonały sposób na wyciszenie u osób z nerwicą, lękami, może być stosowany u kobiet w ciąży. Poleca się także, aby skorzystały z niego osoby narażone na ciągłe działanie czynników stresowych, a także zmagające się z depresją.

Wydarzenia INFO
Poznaj nas w akcji! Aktywnie się rozwijamy i zawsze wszędzie nas pełno. Sprawdź!
Zobacz wydarzenia
Ostatnie wpisy
Zobacz wszystkie
Skontaktuj się z nami
Niepubliczne Szkoły - KANA
  • 32 363 10 30
  • szkola@kana.edu.pl

Facebook

Get the Facebook Likebox Slider Pro for WordPress