W poniedziałek, 18.05.2020 r., uczniowie Uniwersyteckiego Zespołu Szkół Katolickich „KANA” w Sosnowcu uczcili 100.rocznicę urodzin Karola Wojtyły. Wspominali Jego zamiłowanie do piłki nożnej oraz podzielili się swoimi refleksjami na temat ukochania każdego człowieka przez Ojca Świętego posługując się jego słowami z licznych wypowiedzi oraz interpretując wybrane teksty ks. Jana Twardowskiego, związane też z trudnymi dla ludzkości sytuacjami.
„Sport może bowiem wnosić cenny wkład w pokojowe porozumienie między narodami oraz przyczyniać się do utrwalenia w świecie nowej cywilizacji miłości” – mówił Jan Paweł II podczas Mszy św. na stadionie olimpijskim w Rzymie. Wtedy również jako pierwszy Papież, zasiadł na trybunach stadionu, a mecz Włochy – reszta świata przyciągnął największe gwiazdy futbolu.
A tak o papieżu mówili zawodowcy:
Wieloletni kierownik drużyny Cracovii, nieżyjący już Maciej Madeja powiedział m. in.:
„Wielki Człowiek – to pierwsza myśl, jaka mi się nasuwa. Nie wiem, czy w najbliższym stuleciu albo nawet tysiącleciu Polska wyda tak wielką osobowość jaką był Karol Wojtyła. Jego fenomen przejawiał się m.in. w tym, że z każdym umiał porozmawiać, nad każdym umiał się pochylić. Najlepszy dowód tej nieskończonej miłości dał w czasie spotkania z Ali Agcą, swoim niedoszłym zabójcą. A z drugiej strony miał niesamowite poczucie humoru. Po wspomnianej już audiencji ustawiliśmy się do pamiątkowego zdjęcia. Obok Ojca Świętego siedział pan Janusz Filipiak. W pewnym momencie Papież dotyka go w ramię. Profesor chce wstać, ale wtedy zostaje jeszcze mocniej przyciśnięty dłonią, żeby siedział. No więc siedzi na krześle, Ojciec Święty nachyla się do niego i tak mu szepcze do ucha: Cracovia Pany! Wszyscy, którzy stali w pobliżu wybuchli głośnym śmiechem.”
Marcin Cabaj, który przez wiele lat bronił bramki Cracovii, wspomina Karola Wojtyłę następująco:
„Jest to nietuzinkowa postać. Spotkanie z Nim w Rzymie było dla mnie niezapomnianym przeżyciem. Wielką radością dla mnie było to, że mogłem powiedzieć Ojcu Świętemu, jak bardzo Go kocham i wyrazić niezmierne zadowolenie, że spośród tylu klubów na świecie, to Cracovia jest najbliższa Jego sercu. W Polsce byłem na każdym spotkaniu z Papieżem w Krakowie, choć najbardziej utkwiły mi w pamięci słowa wypowiedziane przez niego w Warszawie, słynne słowa o zstąpieniu Ducha Świętego o odnawianiu oblicza ziemi.”
Z kolei były napastnik „Pasów”, Tomasz Moskała, tak zapamiętał Jana Pawła II:
„Pamiętam, jak przyszedłem do Cracovii, pojechaliśmy na audiencję prywatną do Niego, do Watykanu. Była to ostatnia audiencja, jakiej udzielił polskiej grupie za czasów swojego pontyfikatu. Poczytuję to sobie jako wielki zaszczyt, że mogłem wziąć udział w tym spotkaniu. W Polsce uczestniczyłem w dwóch spotkaniach z Papieżem: w Krakowie i w Wadowicach, ale tamtego z Watykanu nie zapomnę nigdy. Do dziś w uszach dźwięczą mi słowa, gdy podszedłem do Papieża, a On życzył mi dużo zdrowia, powodzenia w życiu rodzinnym i zawodowym oraz udzielił osobistego błogosławieństwa”.
Prezentacja filmu „Spotkanie kibiców Wisły z Papieżem” była dopełnieniem atmosfery tamtych czasów.
Cywilizacja miłości aktualna jest zawsze, a szczególnie w chwilach, gdy jest nam ciężko, gdy przeżywamy niespodziewane sytuacje, do jakich na pewno należy trudny czas obecnej pandemii. Wspomnieniom o Ojcu Świętym mogą na pewno towarzyszyć liczne wersy poezji ks. Jana Twardowskiego. Ona pociesza, wzmacnia naszą odporność psychiczną, daje nadzieję, że wiara pozwoli znaleźć drogę do prawdy i miłości do drugiego człowieka. Niech jako przykład posłużą nam „Suplikacje” ks. J. Twardowskiego:
Boże, po stokroć święty, mocny i… uśmiechnięty –
Iżeś stworzył papugę, zaskrońca, zebrę pręgowaną –
kazałeś żyć wiewiórce i hipopotamom –
teologów łaskoczesz chrabąszcza wąsami –
dzisiaj, gdy mi tak smutno i duszno, i ciemno –
UŚMIECHNIJ SIĘ nade mną